Termin: 18 - 25 marca 2020

Wylot z Warszawy-Modlina, Katowic lub Berlina (do wyboru dla każdego z uczestników) we środę, 18 marca 2020, powrót we środę 25 marca 2020

• wyjazd odwołany z powodu pandemii

Poziom trudności
kondycja:		(łatwa)	Trasy o długości od 30 do 50 km dziennie, na podjazdach będziemy się wspomagać busem, tym niemniej każdego dnia suma podjazdów do pokonania na rowerze wyniesie pomiędzy 300 a 700 m w pionie. Trasy w przeważającej części zjazdowe, orientacyjne proporcje to: 80% zjazdy / 20% trawersowanie i podjazdy.
technika jazdy:		(trudna)	Trasy o charakterze enduro / all-mountain, w wymagającym, skalistym terenie. Poziom trudności w skali IMBA: Black Diamond (Difficult) w skali STS (Singletrail-Skala): średnio: S2, maksymalnie: S2+ / S3

El Hierro jest najmniejszą i położoną najdalej spośród Wysp Kanaryjskich, a przy tym najmniej znaną i zdecydowanie najmniej turystyczną. To jednak prawdziwa perełka, która podczas ubiegłorocznej, rozpoznawczej wizyty oczarowała mnie na tyle, że zapragnąłem tam wrócić. Jest to nieduża, górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego, a jej najwyższy szczyt, Pico de Malpaso osiąga wysokość 1501m npm. El Hierro cechuje się olbrzymim zróżnicowaniem krajobrazów i szaty roślinnej - od gęstych, dżunglowatych, kipiących zielenią, "magicznych" lasów wawrzynolistnych, poprzez strome wybrzeża klifowe, aż po pola wulkanicznych popiołów i zastygłej lawy. To wszystko znajdziesz też na innych wyspach archipelagu Kanarów, jednak na El Hierro, ze względu na to, że jest takie małe (ponad 2,5x mniejsze od La Palmy i prawie 6x mniejsze od Gran Canarii), tą niezwykłą różnorodność można odczuć najmocniej.

W programie wyjazdu 6 dni jazdy w stylu enduro i all-mountain po najlepszych ścieżkach i we wszystkich zakątkach tej pięknej i egzotycznej wyspy. Wyjazd ma charakter enduro, tzn. skupimy się przede wszystkim na zjazdach (w trudnym technicznie, skalistym terenie), a na podjazdach będziemy się wspomagać busem. Nie będą to jednak trasy typowo zjazdowe, bo zawierają one wiele odcinków podjazdowych oraz trawersów. Orientacyjne proporcje to: 80% zjazdy / 20% trawersowanie i podjazdy.

Zakwaterowanie i wyżywienie

Naszą bazą wypadową na El Hierro, skąd będziemy eksplorować całą wyspę, będzie La Frontera - miejscowość w północnej części wyspy, w zatoce El Golfo, niedaleko od oceanu.

Zakwaterowanie w apartamentach (tzn. w pełni wyposażonych mieszkaniach wakacyjnych z kuchnią i łazienką), bez wyżywienia.

Wyżywienie - we własnym zakresie. W apartamentach będziemy mieć do dyspozycji w pełni wyposażoną kuchnię, tak więc można zarówno stołować się "na mieście", w pobliskich restauracjach, jak też przygotowywać posiłki samodzielnie.

Przelot

Na El Hierro nie ma bezpośrednich lotów nigdzie z Europy, dlatego polecimy na Teneryfę (są loty z Warszawy-Modlina, Katowic oraz Berlina - do wyboru dla każdego z uczestników, spotkamy się na lotnisku na Teneryfie). Z Teneryfy przedostaniemy się na El Hierro promem (rejs trwa 2,5 godziny).

Bilety, zarówno na samolot, jak i te na prom, nie są ujęte w cenie wyjazdu, należy je kupić we własnym zakresie.

Rowery

Ze względu na charakter podłoża i tras, najodpowiedniejszym typem roweru do jazdy po ścieżkach i szlakach La Palmy jest full enduro lub all-mountain o skoku 150-160 mm, z nowoczesną, progresywną geometrią, solidnymi, odpornymi na przebicia i przecięcia oponami i regulowaną sztycą.

Rower najlepiej zabrać własny - koszt przewozu roweru w samolocie wynosi, w zależności od miejsca wylotu, a tym samym linii lotniczej, od 80 do 120 euro (czyli od 350 do 520 zł, łącznie, w obie strony). Na promie nie ma dodatkowych opłat za przewóz roweru.
Rower można zapakować do kartonu (takiego, w jakich są one dostarczane do sklepów), albo za ok. 150 zł można wypożyczyć profesjonalną torbę Evoc Bike Travel Bag. Zainteresowanym osobom prześlę szczegółowe wskazówki i porady odnośnie pakowania roweru do przewozu w samolocie, a także możliwości wypożyczenia torby Evoc.

Jest również możliwość wypożyczenia dobrej klasy roweru na miejscu, na El Hierro - Canyon Spectral AL 6.0 (2018). Wypożyczenie na 6 dni kosztuje 240 euro.

Koszty

Pakiet w cenie 2400 zł obejmuje:
- zakwaterowanie w apartamentach (6 noclegów na El Hierro oraz 1 na Teneryfie),
- 6-dniowy program rowerowy z opieką dwóch przewodników (w tym jednego lokalnego, angielskojęzycznego), oraz
- wszystkie podwózki i transfery na El Hierro, czyli dowóz busami do tras (każdego dnia po 2 podwózki i 2 zjazdy), a także transfer z portu do apartamentów (i z powrotem).

Dodatkowe, nie ujęte w tej cenie koszty to:
- przelot na Teneryfę (ceny biletów co chwilę się zmieniają, więc jeśli chcesz "upolować" dobrą cenę, to trzeba to śledzić na bieżąco; orientacyjnie jest to koszt w granicach 800-1000 zł)
- przewóz roweru w samolocie (od 80 do 120 euro, czyli 350-520 zł, w zależności od miejsca wylotu, a tym samym linii lotniczej - łącznie, w obie strony) lub jego wypożyczenie (240 euro za 6 dni),
- prom z Teneryfy na El Hierro (koszt w obie strony: 99 euro, rower bez dodatkowych opłat),
- wyżywienie (na El Hierro ceny w supermarketach i restauracjach są zbliżone lub nieco niższe niż w krajach zachodnioeuropejskich, zatem orientacyjnie ok. 600 zł)
- transfery pomiędzy lotniskiem, portem i hotelem na Teneryfie (szacunkowo ok. 15-20 euro - wg kosztów rzeczywistych, do podziału pomiędzy wszystkich uczestników).

Program wyjazdu

Jeździmy przez wszystkie 6 dni pobytu (tj. od czwartku do wtorku włącznie). Ze względu na specyfikę terenu i bardzo górzysty charakter wyspy, przy eksplorowaniu El Hierro, na podjazdach będziemy się wspomagać busem. Każdego dnia (za wyjątkiem ostatniego) zrobimy po 2 wyjazdy busem do góry i 2 zjazdy. Ostatniego dnia będzie tylko 1 zjazd - do portu, gdzie po południu wsiądziemy na prom i przepłyniemy na Teneryfę. Po noclegu na Teneryfie, następnego dnia odlot z powrotem do domów.

Wycieczki będą miały charakter całodziennych, epickich tripów po górach ze znaczącą przewagą zjazdów nad podjazdami (orientacyjne proporcje to: 80% zjazdy / 20% trawersowanie i podjazdy).

Każdego dnia schemat będzie wyglądał podobnie: o 9 rano pakujemy się do busów (rowery na przyczepę), które wywiozą nas w góry, wgłąb wyspy. Stamtąd będziemy zjeżdżać na wszystkie strony i we wszystkich możlwych kierunkach. El Hierro jest nie jest duże, więc podczas tygodniowego pobytu uda nam się wyeksplorować nieomal całą wyspę, a najlepsze zjazdy (spośród tych sprowadzających do bazy) będziemy mogli powrórzyć 2 lub 3 razy.

Charakter tras

Trasy, którymi będziemy jeździć mają w przeważającej części charakter zjazdowy. Są to długie, epickie zjazdy po kilka czy kilkanaście kilometrów, o przewyższeniu od 1000 do 1500 metrów, praktycznie w całości w terenie, po skalistych, wąskich, technicznych singletrackach. Każdego dnia (oprócz ostatniego) zrobimy po 2 takie zjazdy. Jazdę będziemy kończyć późnym popołudniem (do apartamentów wracamy zwykle ok. 18:00, podczas gdy zmrok na El Hierro, w marcu zapada ok. 19:45).

Każdego dnia jazdę będziemy zaczynać z punktu widokowego La Llania na wysokości 1340m npm. Stamtąd pojedziemy za każdym razem w inną stronę, albo od razu zjeżdżając w dół, albo trawersując wzdłuż krawędzi urwiska (La Cumbre), albo podjeżdżając najpierw na najwyższy szczyt wyspy, Pico de Malpaso (1501m npm). Każdy ze zjazdów zakończymy w którejś z zatoczek, nad oceanem, skąd po południu odbiorą nas busy i zawiozą ponownie do góry, do La Llania. Stamtąd mamy do dyspozycji co najmniej 3 różne zjazdy prowadzące na "naszą" stronę wyspy, tzn. w kierunku naszej bazy w La Frontera. Ostatniego dnia wyjedziemy na La Llania i zjedziemy do portu, gdzie po południu wsiądziemy na prom na Teneryfę.

Opisując trasy, które będziemy robić, używam słowa "zjazdy", jednak w tym przypadku jest ono skrótem myślowym, bo tak naprawdę są to epickie, całodzienne tripy po górach, tyle że ze znaczną przewagą zjazdów nad podjazdami. Nie są to więc trasy w całości zjazdowe, lecz zawierają one również wiele krótszych lub dłuższych podjazdów i podejść. W związku z powyższym, zalecam zabranie na El Hierro zwykłego kasku otwartego, ew. z odpinaną szczęką, a nie pełnego, full-face.

Praktycznie wszystkie trasy na El Hierro są całkowicie naturalne, tzn. są to typowe, górskie ścieżki (szlaki piesze), bez sztucznych elementów jak hopki czy bandy. Wiele odcinków jest wolnych i technicznych, wymagających precyzyjnej linii przejazdu i aktywnej pracy ciałem. Zarazem, na El Hierro jest też całkiem sporo (jak na Kanary) odcinków o przyjemnym, gładkim podłożu (prowadzących przez "magiczne", kipiące zielenią, dżunglowate lasy, albo pola popiołów wulkanicznych), gdzie można rozwinąć większą prędkość i cieszyć się flowem. Z drugiej strony, nie brakuje jednak też hardkorowych łomotów po skałach i luźnych kamieniach - jak to na Kanarach. I obie te charakterystyki nie są rozłączne, bo jeden zjazd, na górze, w paśmie lasów, potrafi być flowowy (aczkolwiek tam z kolei czają się mokre, omszałe, śliskie kamienie), a jak się zjedzie niżej, poniżej piętra lasów, to zaczyna się skalisto-kamienisty łomot.

Dla lepszego zobrazowania jak wygląda El Hierro i tamtejsze szlaki:

Dla kogo? Poziom trudności

Wyjazd na El Hierro jest propozycją w pierwszej kolejności dla tych z Was, którzy byli już ze mną zarówno na Gran Canarii, jak i La Palmie (albo przynajmniej na jednej z tych wysp).

Ze względu na wymagające, skaliste podłoże i charakter tras, po których będziemy jeździć, wyjazd jest adresowany do osób zaawansowanych, albo przynajmniej średnio-zaawansowanych, które jeżdżą w stylu określanym jako 'enduro' i mają już doświadczenie w jeździe po górskich szlakach i ścieżkach.

Trasy na El Hierro są zróżnicowane, ale generalnie dość wymagające. Średni poziom trudności tras, którymi będziemy jeździć to:
- w skali IMBA:  Black Diamond (Difficult),
- a stosowanej w krajach niemieckojęzycznych skali Singletrail-Skala (STS): S2

Poszczególne odcinki mogą być trudniejsze - w skali IMBA: , a w skali STS: S2+, a nawet S3. Będzie też wiele odcinków łatwiejszych - IMBA: , STS: S1 i S1+. Tym niemniej, aby sprawnie się poruszać i mieć przyjemność z jazdy, wymagane (i zarazem wystarczające) jest, by każdy z uczestników miał dobrze opanowane i czuł się swobodnie na szlakach o trudności  / S2.

Jeśli nie masz pewności czy dasz sobie radę i czy tamtejsze trasy będą dla Ciebie odpowiednie, to zadzwoń lub napisz do mnie (tel. 500 575 311, e-mail:  Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. ) - postaram się doradzić.

Opcjonalnie, dla chętnych, bezpośrednio po tygodniu spędzonym na El Hierro, proponuję 3 dodatkowe dni jazdy enduro w południowej części Teneryfy.

Pomysł jest taki, by zostać tam jeszcze do soboty (są loty z Teneryfy do Warszawy-Modlina, Krakowa oraz Berlina, ew. do Katowic w niedzielę). Na Teneryfie będziemy mieli wtedy 3 dni na jazdę (środa, czwartek i piątek), po ścieżkach w południowej części wyspy (w trójkącie pomiędzy Teide, Costa Adeje i El Medano).

Ze względu na obowiązujące na Teneryfie, wszechobecne zakazy jazdy (nie tylko w Parku Narodowym Teide, ale również na niemal wszystkich znakowanych szlakach) nie są to jakieś arcy-wybitne trasy, tym niemniej, w mojej ocenie, "krzywdy nie ma" - na 3 dni sensownej jazdy enduro po całkiem fajnych trasach, tych ścieżek które nie są objęte zakazami wystarczy.

W założeniu, jest to propozycja dla niewielkiej ilości osób, zakładam, że razem ze mną raczej nie więcej niż 4-6 osób.

Koszty: 800zł - obejmuje zakwaterowanie - 3 noclegi w apartamentach (bez wyżywienia) oraz 3 dni jazdy z przewodnikiem.